Hier een mooie persoonlijke belevenis van de directe democratie van Zwitserland. Veel besluiten liggen nog steeds bij de Kantons en de Gemeentes. De Burger heeft nog iets te zeggen.
Een voorbeeld: Ik wil een boom omzagen op mijn lapje grond. Daarvoor moet ik een vergunning aanvragen bij de Gemeente en gelijk zeggen waar ik een andere boom ga planten, Wil ik dat niet dan wordt er op mijn kosten, ergens anders een boom geplant. Want CH wil zijn boombestand op niveau houden. Nobele zaak. Waarschijnlijk een regeringsbesluit als gevolg van de orkaan Lothar die in de vorige eeuw 30% van het zwitserse boombestand plat legde. Oma Rijkeboer was op bezoek toen het gebeurde.
Hier in het dorp vroeg Philippe vergunning om twee oude bomen bij hem in de tuin om te zagen. Alles OK. Maar de Gemeente stuurde hem wel een rekening voor de administratieve rompslomp. Er mag ook geen geld van de Gemeente verspild worden! CHF 80.- was teveel volgens Philippe. Hij weigert te betalen.
Daarvoor heeft de Gemeente dan weer een « Commission de Recours » (Bezwaren-Commissie?) om dergelijke zaken op te lossen. Drie personen die moeten besluiten of de weigering gerechtvaardigd is. ….. of niet. Een van die 3 personen ben ik. Nu moeten wij 3-en dus besluiten of de weigering van Philippe gerechtvaardigd is of dat we de deurwaarder op zijn dak moeten sturen. Lijkt zo eenvoudig maar is het niet. En dat alles voor een bedrag van CHF 80.00. Toch vind ik het een goed systeem. De burger is direct betrokken bij veel besluiten die genomen worden. Vooral in een kleine gemeenschap zoals Vugelles-La Mothe met net aan 100 inwoners. Bea en ikzelf = 2%. Power to the people.
En dan ook nog een laatste vraag: Philippe gaat waarschijnlijk verliezen en zal toch moet betalen. En al die extra onkosten van 3 leden van de Bezwaren Commissie? Kunnen we die ook doorsturen naar Philippe?