Smalah Helvetia / Batavia
Poésie
Poésie
Mis en avant

LIMERICKS

SLUUSKILLE

Een pennelikker uut Sluuskille

Kneep op ‘t wèrk ‘n meid in d’r billen

Ze wier wè zô kwaod

Tot alles in staot

Z kom d’m wè levendig villen

Wolfert Heer

WITTE WIEN

Witte wien

Mee vis,

Da ‘s nii mis.

Mao …

Zoonder vis

Is tie ook nii mis!

Mis en avant

LE GUET DE LAUSANNE / DE NACHTWACHT VAN LAUSANNE

Chaque nuit depuis 2002, Renato Häusler gravit les 153 marches menant jusqu’au clocher du beffroi de la cathédrale de Lausanne afin de crier l’heure aux habitants de la ville. Renato, le guet de la Cathédrale perpétue une tradition vivante vieille de plus de 600 ans. A chaque heure pleine Renato allume sa lanterne et laisse entendre sa voix dans les quatre directions du vent. . « C’est le guet, il a sonné dix heures ». En 1405 la Commune de Lausanne engagea son premier crieur pour veiller sur la ville jour et nuit. A l’époque, sa fonction consistait avant tout d’alerter la population du feu. Au Moyen Age le feu se propageait très rapidement car les habitations, collées les uns aux autres, étaient fait en bois et en chaume. L’arrivée progressive des constructions en pierre a permis de diminuer le risque d’incendie. Mais par la volonté des habitants le guet est toujours en fonction. Depuis le premier janvier 2024 c’est Alexandre, le successeur de Renato, qui perpétue la tradition. Magnifique tradition / Renato Häusler doet sinds meer dan 20 jaar nachtdienst. Om 10 uur ‘s avonds klimt hij een stenen trap van 153 treden omhoog. Dan staat hij hoog boven de stad op de omloop van de klokketoren van de Kathedraal van Lausanne. En op elk heel uur steekt hij zijn lantaarn aan en schreeuwt hij in de vier windrichtingen de tijd. Een overblijfsel uit de Middeleeuwen toen de funktie van nachtwacht er vooral een was om te kijken of er ergens brand was in de houten huizen van de stad. De huizen zijn nu van steen, brandmelders zijn overal aanwezig. Na 600 jaar is de funktie van nachtwacht meer dan overbodig geworden. Maar de inwoners van Lausanne hebben besloten dat de nachtwacht moest blijven. « C’est je guet, il a sonné 11 heures ». Merci Renato. Magnifique tradition.

Mis en avant

ART EPHEMERE SUR LA PLAGE / VERGANGKELIJKE KUNST OP HET STRAND

A marée basse nous trouvons Bram à la plage avec ses râteaux et ses fourches. La plage mouillée est l’atelier de ses œuvres éphémères. Des œuvres, pas pour l’éternité, mais juste pour une journée. Magnifique. Merci Bram / Met laag water vinden we Bram op het strand. Met zijn harken en hooivorken. Het natte strand is zijn kunstenaars werkplaats. Hier ontstaan zijn enorme en vergankelijke kunstwerken. Bij hoogwater is alles weer uitgewist. Prachtig. Bravo Bram.

Mis en avant

HIER ET AUJOURD’HUI / GISTEREN EN VANDAAG

1998

2023

Le neuf du huit de l’année nonante-huit le grand livre de vie de notre Ella (Bella) s’ouvrait. Aujourd’hui, 25 ans plus tard, voici Ella-la-Grande dans l’exercice de son métier de médiamaticienne. Ella, je suis fier et heureux que tu m’as choisi comme grand-père. / De negende van de achtste van het jaar 98 werd het levensboek van Ella-(Bella) opengeslagen. Deze week, 25 jaar later, zien we Grote Ella in de uitoefening van haar beroep van médiamaticienne. Ella, ik ben blij en trots dat je me als grootvader koos.

Mis en avant

LE PLAT PAYS – MIJN VLAKKE LAND Jacques Brel

Avec la mer du Nord
Pour dernier terrain vague
Et des vagues de dunes
Pour arrêter les vagues
Et de vagues rochers
Que les marées dépassent
Et qui ont à jamais le cœur
À marée basse
Avec infiniment de brumes à venir
Avec le vent de l’est
Écoutez-le tenir
Le plat pays
Qui est le mien

Avec des cathédrales
Pour uniques montagnes
Et de noirs clochers
Comme mâts de cocagne
Où des diables en pierre
Décrochent les nuages
Avec le fil des jours
Pour unique voyage
Et des chemins de pluie
Pour unique bonsoir
Avec le vent d’ouest
Écoutez-le vouloir
Le plat pays
Qui est le mien

Avec un ciel si bas
Qu’un canal s’est perdu
Avec un ciel si bas
Qu’il fait l’humilité
Avec un ciel si gris
Qu’un canal s’est pendu
Avec un ciel si gris
Qu’il faut lui pardonner
Avec le vent du nord
Qui vient s’écarteler
Avec le vent du nord
Écoutez-le craquer
Le plat pays
Qui est le mien

Avec de l’Italie
Qui descendrait l’Escaut
Avec Frida la Blonde
Quand elle devient Margot
Quand les fils de novembre
Nous reviennent en mai
Quand la plaine est fumante
Et tremble sous juillet
Quand le vent est au rire
Quand le vent est au blé
Quand le vent est au sud
Écoutez-le chanter
Le plat pays
Qui est le mien

****

Mijn Vlakke Land
Wanneer de Noordzee koppig breekt aan hoge duinen
En witte vlokken schuim uiteenslaan op de kruinen
Wanneer de norse vloed beukt aan het zwart basalt
En over dijk en duin de grijze nevel valt
Wanneer bij eb het strand woest is als een woestijn
En natte westenwinden gieren van venijn
Dan vecht mijn land, mijn vlakke land
Wanneer de regen daalt op straten, pleinen, perken
Op dak en torenspits van hemelhoge kerken
Die in dit vlakke land de enige bergen zijn
Wanneer onder de wolken mensen dwergen zijn
Wanneer de dagen gaan in domme regelmaat
En bolle oostenwind het land nog vlakker slaat
Dan wacht mijn land, mijn vlakke land
Wanneer de lage lucht vlak over ‘t water scheert
Wanneer de lage lucht ons nederigheid leert
Wanneer de lage lucht er grijs als leisteen is
Wanneer de lage lucht er vaal als keileem is
Wanneer de noordenwind de vlakte vierendeelt
Wanneer de noordenwind er onze adem steelt
Dan kraakt mijn land, mijn vlakke land
Wanneer de Schelde blinkt in zuidelijke zon
En elke Vlaamse vrouw flaneert in zon-japon
Wanneer de eerste spin zijn lentewebben weeft
Of dampende het veld in juli-zonlicht beeft
Wanneer de zuidenwind er schatert door het graan
Wanneer de zuidenwind er jubelt langs de baan
Dan juicht mijn land, mijn vlakke land

Mis en avant

CITATION

« We know God made trees, and the birds and the bees, and seas for the fishes to swim in. We are also aware that he had quite a flair for creating exceptional women. When Eve said to Adam, ‘Stop calling me Madam,’ the world became far more exciting. Which turns to confusion the modern delusion that sex is a question of lighting. … This glamor it seems is a substance of dreams for the most imperceptive perceiver. The serpent of Nile could achieve with a smile far quicker results than Geneva. Now we all might enjoy seeing Helen of Troy as a gay caberet entertainer, but I doubt that she could be one quarter as good as our legendary, lovely Marlene. »

— Noël Coward, introducing Marlene Dietrich at London’s Café de Paris in 1954.