Depuis le mois d’aout je ne trouvais plus mes super gants de travail. Cuir épais mais souple quand-même. Très agréable et efficace à porter. Dans mes élucubrations il me semblait que le cousin Marco les avait utilisé pour couper du bois pendant son séjour vacances-travail chez nous. Et que mes gants s’étaient égarés dans son matériel de camping. De 3 mois de recherches las j’achetais cette semaine une minable paire remplaçante. Quel n’était pas ma surprise de retrouver mes « anciens » juste après. Marco est innocenté. Qu’est-ce-que je te sers comme apéro Marco? Comme d’hab? / Sinds augustus liep ik naar mijn mooie leren werkhandschoenen te zoeken. Soepel leer, fijn om te dragen. In mijn hersenspinsels zag ik dat neef Marco ze per vergissing ingepakt had met zijn kampeerspullen. Marco die tijdens zijn uitrust-vakantie toch nog even lekker bezig was met o.a. het hakken van aanmaakhoutjes voor de keukenkachel. Misschien had hij ze gebruikt. Na 3 maanden zoeken gaf ik het op en kocht een nieuw paar. De « nieuwe(n) » konden natuurlijk niet halen bij de voorgangers. En op de dag dat ik de nieuwe aanwinst thuis uitpakte vond ik ook mijn favoriet van vroeger. Marco dus helemaal vrijgesproken. Wat wil je drinken Marco? Zeg het maar.
