Nieuws van de boswachter. Verkorte copie / Résumé d’un article dans une revue Batave

HET ZIJN WEER NACHTEN VOOR DE ZEEVONK.

« De temperatuur is gestegen. Het kan nu zo maar gebeuren, dat je langs de kust zeevonk ziet. Zeevonk is een micro-organisme dat in het donker licht geeft. Velden met miljoenen van deze organismes die op een zacht golvende zee felblauw oplichten… Het is toverachtig.

De Latijnse naam van zeevonk is Noctiluca scintillans, wat flitsend nachtlichtje betekent. Het is of de kust in een sprookjeslandschap verandert.

Het licht dat de zeevonk produceert, is het resultaat van een chemisch proces waarbij veel energie vrijkomt. Bioluminiscentie wordt dit genoemd. Het is een heel efficiënt proces: alle energie die vrijkomt wordt omgezet in licht.

De grootste kans om zeevonk te zien is als het warm en rustig weer is. Dan verplaatst de zeevonk zich naar de kust ». Tijdens een vakantie in Vlissingen, met zwitserse vrienden, mochten we het één keer meemaken. We zijn zelfs met de hele club in ons blootje in die lichtzee gaan zwemmen. Onvergetelijk

Les nuits de « l’étincelle de la mer » – de « la mer en feu » sont de nouveau là.

La température est montée et il se peut que le soir, au bord de la mer, on voit tout-d’ un-coup « la mer en feu ». Un micro organisme fluorescent. En termes techniques on parle de la bioluminescence.

Le phénomène se produit par temps chaud et calme. Dans ces conditions l’étincelle de la mer se déplace vers la côte. Pendant une de nos vacances à Vlissingen, avec des amis Suisses, nous avions le privilège d’observer le spectacle. Inoubliable. Avec toute la bande nous nous sommes même baignés dans cette mer en feu. Inoubliable.